فردایی بهتر

درونِ ریش مرا چاره از تراوش نیستکه دستِ غمزه نمک‌سای و زخم ناسور استدست و پایی می توان زد ، بند اگر بر دست و پاست/وای بر حال گرفتاری که بندش بر دل استروغنی در شیشه بینی صاف و روشن ریخته/غافلی بر سر چه آمد کنجد و بادام راآن ثمر بر شاخه، نان خامی خود می خورد/ما به جرم پختگی ، از شاخسار افتاده ایماین همسفران پشت به مقصود روانند/شاید که بمانم قدمی پیش تر افتمبه خودت نگیر شیشه‌ی پنجرهتمیزت می‌کنند که کوه را بی‌غبار ببینندو آسمان را بی‌ لکهبه خودت نگیر شیشهتمیزت می‌کنندکه دیده نشوی .-------------------------یقه بالا می‌دهیمدست‌ها در جیبسیگار به ته رسیده میان ِ لببه دیوار تکیه می‌دهیمنه که کارآگاه باشیم یا عضو مافیانهبدبختیم فردایی بهتر...ادامه مطلب

درونِ ریش مرا چاره از تراوش نیستکه دستِ غمزه نمک‌سای و زخم ناسور استدست و پایی می توان زد ، بند اگر بر دست و پاست/وای بر حال گرفتاری که بندش بر دل استروغنی در شیشه بینی صاف و روشن ریخته/غافلی بر سر چه آمد کنجد و بادام راآن ثمر بر شاخه، نان خامی خود می خورد/ما به جرم پختگی ، از شاخسار افتاده ایماین همسفران پشت به مقصود روانند/شاید که بمانم قدمی پیش تر افتمبه خودت نگیر شیشه‌ی پنجرهتمیزت می‌کنند که کوه را بی‌غبار ببینندو آسمان را بی‌ لکهبه خودت نگیر شیشهتمیزت می‌کنندکه دیده نشوی .-------------------------یقه بالا می‌دهیمدست‌ها در جیبسیگار به ته رسیده میان ِ لببه دیوار تکیه می‌دهیمنه که کارآگاه باشیم یا عضو مافیانهبدبختیم فردایی بهتر...ادامه مطلب

درونِ ریش مرا چاره از تراوش نیستکه دستِ غمزه نمک‌سای و زخم ناسور استدست و پایی می توان زد ، بند اگر بر دست و پاست/وای بر حال گرفتاری که بندش بر دل استروغنی در شیشه بینی صاف و روشن ریخته/غافلی بر سر چه آمد کنجد و بادام راآن ثمر بر شاخه، نان خامی خود می خورد/ما به جرم پختگی ، از شاخسار افتاده ایماین همسفران پشت به مقصود روانند/شاید که بمانم قدمی پیش تر افتمبه خودت نگیر شیشه‌ی پنجرهتمیزت می‌کنند که کوه را بی‌غبار ببینندو آسمان را بی‌ لکهبه خودت نگیر شیشهتمیزت می‌کنندکه دیده نشوی .-------------------------یقه بالا می‌دهیمدست‌ها در جیبسیگار به ته رسیده میان ِ لببه دیوار تکیه می‌دهیمنه که کارآگاه باشیم یا عضو مافیانهبدبختیم فردایی بهتر...ادامه مطلب

با خودم فکر میکنم این آشغال‌های اینجارو ببرم ی جا که آدمهای بیشتری ببینن. به فکرم میرسه که شاید این با بهترین انگیزه‌ها نیست. بعد فکر میکنم بهترین انگیزه‌ها اصلا چیست؟

فردایی بهتر...

 

 

چیست؟ اینکه بتوانید با آرامش در مورد ندانسته‌های خود صحبت کنید و لزومی نداشته باشد در پایان دانسته یا قانع بیرون بیایید. همین که گفتین و شنیدین کافی است. همین که استدلالی اقامه کردید بر اساس دانسته‌ها کافی است. دانسته‌هایی که اغلب بر پایه نادانی‌هایمان بنا نهادیم، بنایی سست و بی‌پایه، نه حتی بر آب

فردایی بهتر...

 

 

هنری که در سکوت هست در آواز نیست. این خویشتن‌داری در فرونشاندن من‌های درون، این غره نشدن به مزخرفاتی که بهش اعتقادداری یا فکر می‌کنی بلدی، این هنر خفه‌خون گرفتن بسیار باارزش هست. همینکه شما بیارامی در بستر تنهایی و حزن نامقدس خودت. این فرار از هرزگی‌های زبان، هرزگی‌های فکر، این سکوت، نه از سر نادانی که از سر دانش به مضرات پرگویی. این هنر بی‌بدیل سکوت.

فردایی بهتر...

 من مانده‌ام خموش که این قتلگاه دهرکی نوبت مرا ز قرعه می‌کشد برونو او هم نشسته به سوگ منچشم در چشم که میشویم، او مرا نمی‌بیندصدا هست و تصویر نیست و یا برعکسچه فرقی می‌کند، باور دارم که مرا می‌بیند و م فردایی بهتر...ادامه مطلب

 

چگونه می‌خواهید به خود و بقیه کمک کنید؟

من به آنها درد هدیه می‌دهم

*پادکست

فردایی بهتر...

 

خیلی مواقع احساس میکنم که بی‌اعتمادبنفسی چه بلای خانمان سوزی هست. خیلی مواقع هم دیده‌ام که اعتمادبنفس توخالی چقدر ادم را مضحکه خاص و عام می‌کند. آنچه نمی‌دانم اینکه چگونه بر اعتمادبنفس "سالم" باید افسار زد که آدم را به بیراهه نبرد. آدم راه بی‌ملاحظه و مست نکند. آدم را به خودبرتربینی سوق ندهد. آدم را خسته نکند.

فردایی بهتر...

 

 

شمارو دردهاتون میسازه. نمیگم درد بکشید خوبه. میگم وقتی درد میکشید به فکر درسش هم باشید، وگرنه هیچوقت هیچی گیرتون نمیاد.

فردایی بهتر...